O dokręcaniu siebie, o ciągłym działaniu

Dziś o dokręcaniu śrubek, o dokręcaniu siebie.
Chciałabym podzielić się z Wami tym, dlaczego ostatnio temat budowania poczucia własnej wartości, oraz miłości do siebie, jest mi tak bliski.

Otóż zawsze byłam osobą, która działała. Z motywacji różnych. Czasem dlatego, że coś czułam. Czasem dlatego, że tego chciałam. Czasem dlatego, że uważałam, iż powinnam. Ale czasem działałam aby coś udowodnić, sobie lub komuś. A innym razem dlatego, aby po prostu działać.
Lubię działać, ale nie chcę działać cały czas.
Natomiast no cóż, działałam. Dokręcałam śrubki aby było jeszcze bardziej idealnie. Dokręcałam siebie aby być bardziej jakaś, aby moje życie było bardziej jakieś. I było to dla mnie coś normalnego.

No i nadszedł taki czas, kilka miesięcy temu, gdzie przeziębienie położyło mnie do łóżka, i miałam dość dużo czasu na przemyślenia. I wtedy zdałam sobie sprawę z tego, że nawet jak ja nic nie robię, to świat nadal się kręci. Naprawdę. Że nie muszę nic robić. Serio. Nie muszę ciągle być w działaniu, ciągle czegoś doskonalić, siebie doskonalić. Nie muszę robić absolutnie niczego konstruktywnego i przyszłościowego. Czy chcę? To już inna kwestia. Ale nie muszę 🙂

I to było bardzo mocno uwalniające. Ta sytuacja i te myśli spowodowały, że przyjrzałam się poczuciu własnej wartości. Zaczęłam zgłębiać ten temat, i temat miłości do siebie. Bo miłość do siebie to miłość bezwarunkowa. Akceptacja siebie takimi, jakimi jesteśmy, a nie dopiero wtedy, kiedy coś osiągniemy, gdzieś dojdziemy, będziemy bardziej jacyś, nasze życie będzie bardziej jakieś.

Tak, właśnie dlatego ten temat jest mi ostatnio szczególnie bliski. Budowanie poczucia własnej wartości, w sobie. Budowanie miłości do siebie. Bycie po swojej stronie. Nie dociskanie się i nie dążenie do perfekcji. Bycie dla siebie, już teraz, tacy jacy jesteśmy, i w tym, co robimy. Ja potrzebuję tego więcej, dlatego też tym chcę się z Wami dzielić 🧡